Disney Marie Cat Σετ Φαγητού με Φαγητοδοχείο & Παγούρι Πλαστικό 61501

Disney Marie Cat Σετ Φαγητού με Φαγητοδοχείο & Παγούρι Πλαστικό 61501

Άμεσα διαθέσιμο

10,90 

Disney Marie Cat Σετ Φαγητού με Φαγητοδοχείο & Παγούρι Πλαστικό

Το Σετ Φαγητού Disney Marie Cat περιέχει 1 φαγητοδοχείο και 1 παγούρι Πλαστικό (500 ml) για να απολαμβάνουν τα παιδιά κάθε στιγμή το σπιτικό τους γεύμα στο σχολείο, στη παιδική χαρά, στη βόλτα και όχι μόνο!

Θα ενημερωθείτε άμεσα αν η ζητούμενη ποσότητα δεν είναι διαθέσιμη.

Κωδικός προϊόντος: 61501-D

Περιγραφή

Disney Marie Cat Σετ Φαγητού με Φαγητοδοχείο & Παγούρι Πλαστικό

Το Σετ Φαγητού Disney Marie Cat περιέχει 1 φαγητοδοχείο και 1 παγούρι Πλαστικό (500 ml) για να απολαμβάνουν τα παιδιά κάθε στιγμή το σπιτικό τους γεύμα στο σχολείο, στη παιδική χαρά, στη βόλτα και όχι μόνο!

Το φαγητοδοχείο ξεχωρίζει για το αεροστεγές κλείσιμο, ενώ το παγούρι ανοίγει-κλείνει εύκολα και εξασφαλίζει την προστασία από διαρροές.

Brand: Disney Marie Cat
Υλικό Κατασκευής Φαγητοδοχείου: Πλαστικό PP
Χωρητικότητα Φαγητοδοχείου: 800 ml
Διαστάσεις Φαγητοδοχείου: 18x6x13 εκ.
Υλικό Κατασκευής Παγουριού: Πλαστικό
Χωρητικότητα Παγουριού: 500 ml
Διαστάσεις Παγουριού: 6,5×21,5 εκ.
To Φαγητοδοχείο είναι κατάλληλο για φούρνο μικροκυμάτων
Να αποφεύγεται το πλύσιμο σε πλυντήριο πιάτων για την καλύτερη διατήρηση των χρωμάτων

Disney Marie Cat Σετ Φαγητού με Φαγητοδοχείο & Παγούρι Πλαστικό 61501

Γνήσιο προϊόν Disney Marie Cat

Μπορείτε να δείτε όλα τα προϊόντα Disney Marie Cat εδώ

Πληροφορίες για τις Αριστόγατες:

Οι Αριστόγατες (αγγλικά: The Aristocats) είναι αμερικανική ταινία κινουμένων σχεδίων που κυκλοφόρησε το 1970 με εταιρεία παραγωγής την The Walt Disney Company. Αποτελεί την εικοστή ταινία κινουμένων σχεδίων της σειράς «Τα κλασικά της Disney».
Είναι βασισμένη σε μια ιστορία των Τομ ΜακΓκόουαν και Τομ Ρόου και έχει να κάνει με μια οικογένεια αριστοκρατικών γατιών που πέφτουν θύμα απαγωγής του μπάτλερ του σπιτιού ώστε να πάρει αυτός την περιουσία της κυρίας του, η οποία προοριζόταν για τις γάτες της. Η γνωριμία τους με έναν αλητόγατο όμως, τις βοηθάει να επιστρέψουν στο σπίτι.

Βγήκε στις αίθουσες για πρώτη φορά στις 11 Δεκεμβρίου 1970 από την Walt Disney Studios Motion Pictures. Η ταινία σημειώνεται ως το τελευταίο πρότζεκτ που εγκρίθηκε από τον ίδιο τον Ουώλτ Ντίσνεϋ καθώς πέθανε στο τέλος του 1966, πριν από την κυκλοφορία της ταινίας. Είχε, ωστόσο, δουλέψει για την ανάπτυξη της ιστορίας της ταινίας Μπερνάρ και Μπιάνκα: Κομμάντος της Σωτηρίας (1977) στις αρχές του 1962. Οι Αριστόγατες έλαβαν θετικές κριτικές κατά την πρώτη τους κυκλοφορία και είχαν εμπορική επιτυχία.

Πλοκή

Στο Παρίσι το 1910, η μητέρα γάτα, Λαίδη (Δούκισσα στα αγγλικά), και τα τρία της γατάκια, Μαρί, Μπερλιόζ και Τουλούζ, ζουν μαζί με την συνταξιούχο ντίβα της όπερας, Μαντάμ Αδελαΐδα Μπονφαμίλ και τον Άγγλο μπάτλερ της, Έντγκαρ.
Καθώς ετοιμάζει τη διαθήκη της μαζί με τον δικηγόρο της Ζορζ Ότεκορτ, η Μαντάμ δηλώνει την περιουσία της στις γάτες της μέχρι αυτές να πεθάνουν και μετά το θάνατό τους να πάει στον Έντγκαρ.

Ο Έντγκαρ κρυφακούει το διάλογο και καταστρώνει ένα σχέδιο για να εξαλείψει τις γάτες. Ως εκ τούτου, καταπραΰνει τις γάτες ρίχνοντας υπνωτικά χάπια στο φαγητό τους και τα πηγαίνει στην εξοχή, για να τα εγκαταλείψει. Εκεί, πέφτει σε ενέδρα από δύο κυνηγόσκυλα ονόματι Διόνυσος και Νιόνιος (Ναπολέων και Λαφαγιέτ στα αγγλικά) και οι γάτες εγκαταλείπονται εκεί, ενώ η Μαντάμ Αδελαΐς, Ο Ροκφόρ το ποντίκι και η Φρου-Φρου το άλογο ανακαλύπτουν την απουσία τους. Το πρωί η Λαίδη συναντά ένα αλητόγατο ονόματι Θέμος, ο Μάγκας (Τόμας Ο’ Μάλεϊ στα αγγλικά), ο οποίος προσφέρεται να την οδηγήσει μαζί με τα γατάκια της πίσω στο Παρίσι.

Οι πέντε τους ανεβαίνουν σε ένα φορτηγό που μεταφέρει γάλα αλλά σύντομα ο οδηγός του αντιλαμβάνεται και τους κυνηγάει διώχνωντάς τους από το φορτηγό. Αργότερα, καθώς διασχίζουν μια σιδηροδρομική γέφυρα, οι γάτες μόλις που αποφεύγουν το διερχόμενο τρένο, αλλά η Μαρί πέφτει στο ποτάμι που βρίσκεται από κάτω και ο Θέμος πέφτει για να τη σώσει. Ο ίδιος σώζεται λίγο αργότερα από δύο Αγγλίδες χήνες, την Αμέλια και την Άμπιγκεϊλ. Εν τω μεταξύ, ο Έντγκαρ επιστρέφει στην εξοχή την επόμενη μέρα για να πάρει πίσω τα υπάρχοντά του από τον Διόνυσο και τον Νιόνιο, καθώς είναι τα μόνο αποδεικτικά στοιχεία τα οποία θα μπορούσαν να τον ενοχοποιήσουν για την εξαφάνιση-απαγωγή των γατιών.

Ταξιδεύοντας από στέγη σε στέγη στην πόλη, οι γάτες γνωρίζουν τον φίλο του Θέμου, τον Αμερικάνο γάτο και τους μουσικούς του, οι οποίοι παίζουν μουσική και ερμηνεύουν το τραγούδι Όλοι οι γάτοι είναι μουσική. Μετά την αποχώρηση της μπάντας, ο Θέμος και η Λαίδη συνομιλούν σε μια διπλανή στέγη νομίζοντας ότι τα γατάκια κοιμούνται, ενώ εκείνα ακούνε τη συνομιλία τους από το περβάζι του παραθύρου.

Εδώ, η αφοσίωση της Λαίδης στην Μαντάμ την οδηγεί στο να απορρίψει την πρόταση γάμου του Θέμου. Η Λαίδη και τα γατάκια επιστρέφουν στην έπαυλη της Μαντάμ, αλλά ο Έντγκαρ τα κλείνει σε ένα σακί πριν η Μαντάμ δει ότι επέστρεψαν και ετοιμάζεται να τα στείλει στο Τιμπουκτού. Τότε, η Λαίδη και τα γατάκια δίνουν οδηγίες στον Ροκφόρ να πάει να βρει τον Θέμο και να του πει τι συνέβη. Ο Ροκφόρ το κάνει και ο Θέμος επιστρέφει στην έπαυλη, λέγοντας στον Ροκφόρ να πάει να βρει τον Αμερικάνο και τη συμμορία του για να έρθουν για ενισχύσεις.

Ο Αμερικάνος και η συμμορία ειδοποιούνται και όλοι μαζί, οι αλητόγατοι και η Φρου-Φρου παλεύουν με τον Έντγκαρ, ενώ ο Ροκφόρ ελευθερώνει τη Λαίδη και τα γατάκια. Στο τέλος του καυγά, ο Έντγκαρ κλειδώνεται στο πακέτο που εκείνος ετοίμαζε για τα γατιά και στέλνεται ο ίδιος στο Τιμπουκτού. Η Μαντάμ Αδελαΐς ξαναγράφει τη διαθήκη της για να αφαιρέσει τον Έντγκαρ από αυτήν, με την ίδια να εκφράζει την έκπληξή της για την αποχώρηση του Έντγκαρ. Αφού ο Θέμος γίνεται μέλος της οικογένειας μετά την υιοθέτησή του από την Μαντάμ, η Μαντάμ ιδρύει ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα για όλες τις αδέσποτες γάτες του Παρισιού.

Ανάπτυξη ιστορίας

Στις 9 Δεκεμβρίου 1961, ο Γουώλτ Ντίσνεϋ πρότεινε στους Χάρι Τάιτλε και Τομ ΜακΓκόουαν να βρουν μερικές ιστορίες με ζώα για να τις προσαρμόσουν ως ένα live-action επεισόδιο (σε δύο μέρη) για το τηλεοπτικό πρόγραμμα της Disney, Wonderful World of Color. Μέχρι το νέο χρόνο, ο ΜακΓκόουαν είχε βρει αρκετές ιστορίες συμπεριλαμβανομένου κι ενός παιδικού βιβλίου που μιλούσε για μια μητέρα γάτα με τα γατάκια της στη Νέα Υόρκη.

Ωστόσο, ο Τάιτλε νιώθοντας πως το Λονδίνο είχε προσθέσει ένα σημαντικό στοιχείο στην ταινία Τα 101 Σκυλιά της Δαλματίας, πρότεινε το σκηνικό της ιστορίας με τις γάτες να τοποθετηθεί στο Παρίσι. Ακολουθώντας μια ακατέργαστη πλοκή, η ιστορία αφορούσε δύο υπηρέτες – έναν μπάτλερ και μια καμαριέρα – οι οποίοι θα κληρονομούσαν την περιουσία της εκκεντρικής κυρίας τους μετά το θάνατο των κατοικίδιων γάτων της και επικεντρώνεται στις αδύναμες και ηλίθιες προσπάθειές τους να εξοντώσουν τα γατιά.

Ο Μπόρις Καρλόφ και η Φρανσουά Ρόσεϊ ήταν υποψήφιοι για να υποδυθούν τον μπάτλερ και την τεθλιμμένη Κυρία. Μια υπο-ιστορία επικεντρωνόταν στη μητέρα γάτα η οποία έκρυβε τα γατάκια της σε διάφορα σπίτια και τοποθεσίες σε όλο το Παρίσι, για να τα κρατήσει μακριά από τον κίνδυνο. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας Escapade in Florence, ο ΜακΓκόουαν έφερε την ιστορία που είχε γραφτεί από τον Τομ Ρόου, έναν Αμερικανό συγγραφέα που ζούσε στο Παρίσι.

Μέχρι τον Αύγουστο του 1962, το ολοκληρωμένο σενάριο στάλθηκε στο Μπέρμπανκ, όπου επιστράφηκε ως «μη δεκτό» από κάποιον άγνωστο διευθυντή στα στούντιο της Disney. Παρόλα αυτά, ο Τάιτλε πήγε το σενάριο στον Γουώλτ, ο οποίος διέμενε στο Κονότ Χολ στο Λονδίνο.
Ο Ντίσνεϋ ενέκρινε το πρόχειρο που είδε αλλά πρότεινε επιπρόσθετες αλλαγές οι οποίες έγιναν. Πριν ξεκινήσει η παραγωγή του επεισοδίου, ο Ρόου έγραψε ένα γράμμα στον Ντίσνεϋ εκφράζοντας τη δυσαρέσκειά του για τις διασκευές στο σενάριο, στο οποίο ο Τάιτλε απάντησε λέγοντας πως οι αλλαγές που ενέκρινε ο Γουώλτ θα παρέμεναν.

Ωστόσο, μέχρι το καλοκαίρι του 1963, το πρότζεκτ μπήκε στον πάγο όταν ο Τάιτλε, σε μια συζήτηση που είχε με τον Γουώλτ, πρότεινε Οι Αριστόγατες να γίνουν μια μεγάλου μήκους ταινία. Για αυτό το λόγο, ο Γουώλτ έβαλε το πρότζεκτ προσωρινά στον πάγο καθώς το τμήμα εικονογράφισης ήταν απασχολημένο με την ταινία Το Βιβλίο της Ζούγκλας. Στο μεταξύ, ο σκηνοθέτης Βόλφγκανγκ Ράιτερμαν έμαθε για το πρότζεκτ και πρότεινε να είναι αυτό που θα ακολουθούσε Το Βιβλίο της Ζούγκλας. Εξαιτίας των καθυστερήσεων στην παραγωγή, συστήθηκε στον Τάιτλε να επικεντρώσει τις προσπάθειές του σε live-action πρότζεκτς και αντικαταστάθηκε από τον Ουίνστον Χίμπλερ

Το 1966, ο Ντίσνεϋ ανέθεσε στον Κεν Άντερσον να καθορίσει αν οι Αριστόγατες θα ήταν κατάλληλες για ταινία κινουμένων σχεδίων μεγάλου μήκους. Με περιστασιακή καθοδήγηση από τον Ράιτερμαν, ο Άντερσον δούλεψε από το μηδέν και απλοποίησε τις δύο ιστορίες σε μία, η οποία επικεντρωνόταν περισσότερο στις γάτες. Ο Γουώλτ είδε τα πρώιμα σκίτσα και ενέκρινε το πρότζεκτ λίγο πριν τον θάνατό του. Μετά την ολοκλήρωση του Βιβλίου της Ζούγκλας, το τμήμα εικονογράφισης ξεκίνησε να δουλεύει πάνω στις Αριστόγατες.

Ο Χίμπλερ αντικαταστάθηκε τελικά από τον Ράιτερμαν, ο οποίος εγκατέλειψε τη συναισθηματική ιστορία της εμμονής της Δούκισσας να βρει κάποιους που να ταιριάζουν με το ταλέντο των μικρών γατιών της για να τα υιοθετήσουν και την οποία είχε εγκρίνει ο Γουώλτ. Αντ’αυτού πρότεινε η ταινία να παρουσιαστεί ως κωμική περιπέτεια όπως και τα 101 Σκυλιά της Δαλματίας. Επιπλέον, ο χαρακτήρας της Ελμίρα, της καμαριέρας, στην οποία θα χάριζε τη φωνή της η Έλσα Λάντσεστερ, αφαιρέθηκε από την ιστορία προς απλοποίησή της, κάνοντας τον Έντγκαρ ως τον κεντρικό κακό.

Πηγή: Βικιπαίδεια

Τίτλος

Go to Top